ပိေတာက္ပန္း
ေဇာ္ဂ်ီ
ပိေတာက္ပန္း
မခူးခ်င္စမ္းပါနဲ႔ ႏွစ္ဆန္းခါေတာ္မီမုိ႔
ဇေမာၻရည္ေျပေျပလိမ္းကာပါ့
ခပ္သိမ္းနယ္စုံစုံသို႔
ပြင့္ငုံကို လင့္ကုန္ၾကေတာ့လို႔
ေခါင္းႂကြကာ ဆာေ၀ေ၀နဲ႔
သူလည္းေလ ေလာကီသားလိုပါ့
ႂကြားခ်င္လွေပလိမ့္မယ္ …။
တသိန္တင့္ပါဘိ
တိမ္ျမင့္ ရီျပာျပာက
ၾကည္သာသာပင့္ေလအျဖဴးတြင္ျဖင့္
တီတာတာပြင့္ေရႊဖူးငယ္တို႔
လည္ယွက္ကာ ဘယ္ညာလူးေလေတာ့
သူတို႔လို ဘယ္သူျမဴးႏိုင္ပါ့
ထူးပါဘိတယ္ …။
တ၀ါ၀ါ ဆင္သကၤန္းရယ္က
ကမၻာမွာ ဘ၀င္ ခ်မ္းေစတဲ့
သာသနာ ရႊင္ရႊင္လန္းေအာင္လို႔
တမင္ မွန္းကာပါ့ သတိစြယ္
ရည္ရြယ္ေတာ့ သလား …။
ခူးပါနဲ႔ကြယ္
ပြင့္ဖူးမွာ အ၀ါျခယ္၍
မာလာအလယ္မွာ ႏႊဲခ်င္တဲ့ ႏွလုံးရယ္ေၾကာင့္
ႏွစ္ဆုံးကုန္အတာ၀င္သို႔
မာန္အင္ကို ဥာဏ္ဆင္ေမြးကာပါ့
အေရးအခါသာမွ
ခမ်ာမွာ တဂုဏ္ဆန္းရတယ္
ပန္းပိေတာက္မ်ား …။
ေဇာ္ဂ်ီ
ကြ်န္မ ေက်ာင္းသူဘ၀ကဒီကဗ်ာေလးကုိရင္းႏွီးခဲ႔တာပါ
ရင္းႏွီးမွဳနဲ႔အတူ...ဘယ္ေတာ႔အခါမွရုိးမသြားတဲ႔
ကြ်န္မရင္ထဲက ကဗ်ာတစ္ပုိဒ္ပါပဲ...
စာဖတ္သူမ်ားလဲဒီကဗ်ာကုိသိၾကမွာပါ..
ေမ႔လဲေမ႔ႏိုင္ပါတယ္...ဒါေၾကာင္႔
အားလုံးအတြက္ၿပန္လည္ခံစားရေအာင္ေဖာ္ၿပေပးတာပါရွင္။
၀င္ေရာက္ဖတ္ေပးေသာ..မအားတဲ႔ၾကားကအၿမဲ
လာလည္ေပးေသာသူငယ္ခ်င္းအားလုံးကုိ
ေက်းဇူးအၿမဲတင္ပါတယ္ရွင္။ ။
Jasmine(ေတာင္ၾကီး)
.jpg)
.jpg)
1 comments:
တခါမွမဖတ္ဖူးဘူး မစံပယ္ ၊ ျပန္တင္ေပးတာ ေက်းဇူး။
Post a Comment