ေဇာ္ဂ်ီ
ပိေတာက္ပန္း
မခူးခ်င္စမ္းပါနဲ႔ ႏွစ္ဆန္းခါေတာ္မီမုိ႔
ဇေမာၻရည္ေျပေျပလိမ္းကာပါ့
ခပ္သိမ္းနယ္စုံစုံသို႔
ပြင့္ငုံကို လင့္ကုန္ၾကေတာ့လို႔
ေခါင္းႂကြကာ ဆာေ၀ေ၀နဲ႔
သူလည္းေလ ေလာကီသားလိုပါ့
ႂကြားခ်င္လွေပလိမ့္မယ္ …။
တသိန္တင့္ပါဘိ
တိမ္ျမင့္ ရီျပာျပာက
ၾကည္သာသာပင့္ေလအျဖဴးတြင္ျဖင့္
တီတာတာပြင့္ေရႊဖူးငယ္တို႔
လည္ယွက္ကာ ဘယ္ညာလူးေလေတာ့
သူတို႔လို ဘယ္သူျမဴးႏိုင္ပါ့
ထူးပါဘိတယ္ …။
တ၀ါ၀ါ ဆင္သကၤန္းရယ္က
ကမၻာမွာ ဘ၀င္ ခ်မ္းေစတဲ့
သာသနာ ရႊင္ရႊင္လန္းေအာင္လို႔
တမင္ မွန္းကာပါ့ သတိစြယ္
ရည္ရြယ္ေတာ့ သလား …။
ခူးပါနဲ႔ကြယ္
ပြင့္ဖူးမွာ အ၀ါျခယ္၍
မာလာအလယ္မွာ ႏႊဲခ်င္တဲ့ ႏွလုံးရယ္ေၾကာင့္
ႏွစ္ဆုံးကုန္အတာ၀င္သို႔
မာန္အင္ကို ဥာဏ္ဆင္ေမြးကာပါ့
အေရးအခါသာမွ
ခမ်ာမွာ တဂုဏ္ဆန္းရတယ္
ပန္းပိေတာက္မ်ား …။
ေဇာ္ဂ်ီ
ကြ်န္မ ေက်ာင္းသူဘ၀ကဒီကဗ်ာေလးကုိရင္းႏွီးခဲ႔တာပါ
ရင္းႏွီးမွဳနဲ႔အတူ...ဘယ္ေတာ႔အခါမွရုိးမသြားတဲ႔
ကြ်န္မရင္ထဲက ကဗ်ာတစ္ပုိဒ္ပါပဲ...
စာဖတ္သူမ်ားလဲဒီကဗ်ာကုိသိၾကမွာပါ..
ေမ႔လဲေမ႔ႏိုင္ပါတယ္...ဒါေၾကာင္႔
အားလုံးအတြက္ၿပန္လည္ခံစားရေအာင္ေဖာ္ၿပေပးတာပါရွင္။
Jasmine
4 comments:
တီတင့္လဲ ေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ ကဗ်ာေလးေတြ ဖတ္ခဲ့ဘူးတယ္ အားက်ခဲ့တယ္ သေဘာက်တယ္ ဒါေပမယ့္ အခုခ်ိန္ထိ ကဗ်ာေကာင္းတစ္ပုဒ္ မစပ္တတ္ေသးဘူး ဂ်က္ေရ။
ေမတၱာျဖင့္
တီတင့္
ႏွစ္သက္ခဲ့ရတဲ့ ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ ပိေတာက္ကဗ်ာေကာင္းေလးတစ္ပုဒ္။
သၾကၤန္လည္းနီးျပီး ဂ်က္စ္ေရ
သၾကၤန္နဲ႕ ပိေတာက္တြဲရက္ေပါ့
ဆရာေဇာ္ဂ်ီ ကဗ်ာေတြကို ခံစားခ်က္ေတြ မိႈင္းမိတဲ့ အခါတိုင္း ဖတ္, ဖတ္ျဖစ္တယ္၊
ဘယ္ေတာ့မွ ရိုးမသြားခဲ့သလို တစ္ခါနဲ႔တစ္ခါလဲ ရရွိလိုက္တဲ့ အသိက မတူညီခဲ့ဘူးလုိ႔.....
Post a Comment