အခြားသူများ၏အောက်တွင်အဖေါ်မပါ
တစ်ယောက်တည်း လျှောက်လှမ်းတဲ့အခါ
မမောမပန်း လွမ်းနေရသူက ကိုယ်ပါကွယ်။။။။။။။။။။။။
ပန်းမျိုးတစ်ထောင်ထဲက စပယ်ကိုမြတ်နိုးတတ်သူရေ
ဆောင်းရာသီမှာ နှင်းတွေနဲ့အပြိုင် လှပစွာပေါ်ထွက်လာတတ်တဲ့ ချယ်ရီအလှက ပိုတယ်မထင်ဘူးလားဟင်။
တစ်ခါတစ်ခါ မပိတ် အခါခါ အလွမ်းတွေကို မနိုင်မနင်း သယ်ယူထမ်းပိုးရင်း အရှေ့နဲ့ အနောက်
တောင်နဲ့မြောက်လို ဖြစ်နေတဲ့ ဒီအရွယ်လေ...အလွမ်းတွေ......... တမ်းတမှုတွေက
ပန်းခင်းကြီးထဲက လိပ်ပြာလေးတစ်ကောင်လို တဖြတ်ဖြတ် မောပန်းနေရပြီ....။
အိမ်ရှေ့က စိန်ပန်းပြာ... ခုလောက်ဆိုအိုရောပေါ့......
ဒါပေမဲ့ ပန်းရောင်လေးတွေ အိုမသွားပါဘူးနော်...
ဒီလိုပဲလေ..ရင်ထဲက အချစ်တွေလဲလေလေ ခိုင်မြဲလေ ။။။။။။
တကယ်မှာတော့ လမ်းလျှောက်ရင်းလမ်းပဲ ပြောနေသလား...အရှေ့ကိုအကဲခတ်
နှစ်ရာတทุน အန္တရာယ် မာယာတွေများလှတဲ့ရဲ့ကစားပွဲကြီးမှာ.....ကိုယ်တစ်ယောက်ထဲဆိုရင်....ဘယ်လိုများလမ်းဆက်ရမလဲကွယ်.....ဒါပေမဲ့ မင်းရှိမနေရတာဘာကြောက်များလဲ...
ယောက်ျားမှာ သာယာလှပတဲ့ရက်တွေကို ပိုင်ဆိုင်ဖို့ဆိုရင် ခက်ခဲပင်ပန်းတဲ့နေ့ရက်တွေကို ကျော်ဖြတ်ရတယ်ဆိုတာသိထားခဲ့ပါတယ်..... အဲဒီအသိက မောပန်းမှုကို အနည်းငယ်သက်သာစေတာပဲနော်......
ชายရဲ့အိမ်မက်ကို
အကောင်အထည်ဖော်ဖို့ဆိုတာ ဘယ်တော့မှ နောက်ကျတယ် ။ မင်းနဲ့ပြန်ဆုံမဲ့ရက်ဆိုတာ....ရှိလား.။
ဒီမျော်လင်ချက်များနဲ့ပဲ.....
ကျွန်မအသက်ကြီးပေမဲ့ မကျက်ပါ... သိုင်းကိုကိုယ်သိနေခြင်းဆိုပေမဲ့
အသက်ကြီးပြီဆိုပြီး ကိုယ်လုပ်စရာရှိတာတွေကို ရပ်မပစ်ပါဘူးလုပ်စရာရှိတာတွေကို......
မလုပ်တော့ဘဲ ရပ်လိုက်မှသာ အသက်ပိုကြီးလေ၊ လုပ်စရာတွေကို လုပ်နေသရွှေ့ အသက်ကြီးပေမဲ့ နုပျိုနေ၊
လူတချို့သူတို့ မသိကြပဲ ရှင်ရက်နဲ့ သေနေကြတယ်..
ဘာကြောက်လဲ စဉ်းစားတော့.....
ယောက်ျားအတွက် ဘာမှ မရှိကြဘဲ နေကြတယ်.. ဒီလို ကျန်းမာရေးမရှိတဲ့ လူတွေဟာ သေတာနဲ့ အတူတူပါပဲ။
ကျွန်မရဲ့စိတ်ကဘာလဲ.......
ကျွန်မကိုယ်တိုင်မသိဘူးထင်ပါတယ်....
ကျွန်မလဲ....ရှင်ရက်နဲ့ သေနေပြီလားဟင်။။။။။။။။
; မြတ်လေးရဲ့ ပေါက်ကရ (ရင်းတွင်းတမ်းချင်း) ;
တစ်ယောက်တည်း လျှောက်လှမ်းတဲ့အခါ
မမောမပန်း လွမ်းနေရသူက ကိုယ်ပါကွယ်။။။။။။။။။။။။
ပန်းမျိုးတစ်ထောင်ထဲက စပယ်ကိုမြတ်နိုးတတ်သူရေ
ဆောင်းရာသီမှာ နှင်းတွေနဲ့အပြိုင် လှပစွာပေါ်ထွက်လာတတ်တဲ့ ချယ်ရီအလှက ပိုတယ်မထင်ဘူးလားဟင်။
တစ်ခါတစ်ခါ မပိတ် အခါခါ အလွမ်းတွေကို မနိုင်မနင်း သယ်ယူထမ်းပိုးရင်း အရှေ့နဲ့ အနောက်
တောင်နဲ့မြောက်လို ဖြစ်နေတဲ့ ဒီအရွယ်လေ...အလွမ်းတွေ......... တမ်းတမှုတွေက
ပန်းခင်းကြီးထဲက လိပ်ပြာလေးတစ်ကောင်လို တဖြတ်ဖြတ် မောပန်းနေရပြီ....။
အိမ်ရှေ့က စိန်ပန်းပြာ... ခုလောက်ဆိုအိုရောပေါ့......
ဒါပေမဲ့ ပန်းရောင်လေးတွေ အိုမသွားပါဘူးနော်...
ဒီလိုပဲလေ..ရင်ထဲက အချစ်တွေလဲလေလေ ခိုင်မြဲလေ ။။။။။။
တကယ်မှာတော့ လမ်းလျှောက်ရင်းလမ်းပဲ ပြောနေသလား...အရှေ့ကိုအကဲခတ်
နှစ်ရာတทุน အန္တရာယ် မာယာတွေများလှတဲ့ရဲ့ကစားပွဲကြီးမှာ.....ကိုယ်တစ်ယောက်ထဲဆိုရင်....ဘယ်လိုများလမ်းဆက်ရမလဲကွယ်.....ဒါပေမဲ့ မင်းရှိမနေရတာဘာကြောက်များလဲ...
ယောက်ျားမှာ သာယာလှပတဲ့ရက်တွေကို ပိုင်ဆိုင်ဖို့ဆိုရင် ခက်ခဲပင်ပန်းတဲ့နေ့ရက်တွေကို ကျော်ဖြတ်ရတယ်ဆိုတာသိထားခဲ့ပါတယ်..... အဲဒီအသိက မောပန်းမှုကို အနည်းငယ်သက်သာစေတာပဲနော်......
ชายရဲ့အိမ်မက်ကို
အကောင်အထည်ဖော်ဖို့ဆိုတာ ဘယ်တော့မှ နောက်ကျတယ် ။ မင်းနဲ့ပြန်ဆုံမဲ့ရက်ဆိုတာ....ရှိလား.။
ဒီမျော်လင်ချက်များနဲ့ပဲ.....
ကျွန်မအသက်ကြီးပေမဲ့ မကျက်ပါ... သိုင်းကိုကိုယ်သိနေခြင်းဆိုပေမဲ့
အသက်ကြီးပြီဆိုပြီး ကိုယ်လုပ်စရာရှိတာတွေကို ရပ်မပစ်ပါဘူးလုပ်စရာရှိတာတွေကို......
မလုပ်တော့ဘဲ ရပ်လိုက်မှသာ အသက်ပိုကြီးလေ၊ လုပ်စရာတွေကို လုပ်နေသရွှေ့ အသက်ကြီးပေမဲ့ နုပျိုနေ၊
လူတချို့သူတို့ မသိကြပဲ ရှင်ရက်နဲ့ သေနေကြတယ်..
ဘာကြောက်လဲ စဉ်းစားတော့.....
ယောက်ျားအတွက် ဘာမှ မရှိကြဘဲ နေကြတယ်.. ဒီလို ကျန်းမာရေးမရှိတဲ့ လူတွေဟာ သေတာနဲ့ အတူတူပါပဲ။
ကျွန်မရဲ့စိတ်ကဘာလဲ.......
ကျွန်မကိုယ်တိုင်မသိဘူးထင်ပါတယ်....
ကျွန်မလဲ....ရှင်ရက်နဲ့ သေနေပြီလားဟင်။။။။။။။။
; မြတ်လေးရဲ့ ပေါက်ကရ (ရင်းတွင်းတမ်းချင်း) ;
1 comments:
မမရဲ့ေပါက္ကရ
ရင္ထဲထိေနတာေနာ္...
ေပါက္ကရဟုတ္ရဲ့လားမမေရ
Post a Comment