ကံဆုိးျခင္းနယ္နမိတ္အတြင္း

စံပယ္ေရ

တခုခုေရးပါလားတဲ႔

ကဗ်ာဆုိျပီးဖတ္တတ္စအရြယ္ကတဲက

ကဗ်ာေတြကုိေရးတတ္ခ်င္ခဲ႔တာ

ဖတ္ခ်င္ေနခဲ႔တာ

အဲတာေတြဟာ လက္ေတြ႔ဘ၀မွာ အမွားတခုျဖစ္ခဲ႔ရျပီ။

အိမ္မက္ေတြလွဖုိ႔ခ်စ္သူကဆုေတာင္းေပးခဲ႔ဖူးတယ္

လက္ေတြ႔ဘ၀မွာ အိမ္မက္ကလွဖုိ႔မလုိဘူး

ရင္ဆုိင္ေနရတဲ႔ ေန႔စဥ္ဘ၀ပဲ လွဖုိ႔လုိတယ္ဆုိတာ

အသိေနာက္က်ေနျပီလား။

 ဒဏ္ရာေတြအမ်ားၾကီးနဲ႔ ဘ၀ကုိျဖတ္သန္းရမယ္ဆုိရင္

အျဖဴေရာင္ ဒဏ္ရာမ်ားသာျဖစ္ခ်င္သူပါ

အျပဳံးေတြေ၀ေနခ်င္သူျဖစ္ျပီးအမုန္းေတြကုိ စြန္႔ပစ္ခ်င္သူတေယာက္မုိ႔

စည္းကမ္းေတြတင္းက်ပ္မႈေဘာင္ထဲ (သုိ႔မဟုတ္) ေသးေသးေလးကအစ

ၾကည္႔တတ္ျမင္တတ္ေ၀ဖန္တတ္ရင္ ကြ်န္မနဲ႔အဆင္ေျပမယ္မထင္ပါ။

ေအးစက္စက္အျပဳံး

ေအးစက္စက္လက္အစုံ

ေအးစက္စက္အၾကည္႔ ခံစားရတာ မ်ားလာေတာ႔

ေကာ္ဖီဆုိရင္ ခပ္ပူပူေလးပဲေသာက္ခ်င္မိေတာ႔တယ္။

ဖိအားေတြ အားသာလြန္းလုိ႔ အရပ္ေဒသတခုမွာ

ေအာင္ျမင္မႈကေခါင္းျပဴဖုိ႔ဆုိတာ လြယ္ကူသည္႔အရာမဟုတ္ေၾကာင္း

အသိေနာက္က်ျပီလား?

ဆုိင္းသံ ဘုံသံေတြဆင္႔ျပီးေရာက္လာခဲ႔တာမဟုတ္သလုိ

သဲျဖဴခင္း ရာဇမတ္လဲ မကာထားတဲ႔ခရီး

ႏွစ္ပါးသြားအကနဲ႔ ဇာတ္ထြက္လာရသူမွာ

ဇာတ္ကမလွ အကလဲမတတ္

ကံေကာင္းပါတယ္ဆုိလုိ႔

ခပ္ရဲရဲပဲ ဆူးပုံကုိနင္းခ်လုိက္တာ 

ကုိယ္႔ေျခေတာက္မွာ ေသြးခ်င္းနီနီ။

အတၱနဲ႔မာနအျပဳိင္လက္၀ယ္ထားသူမ်ား

ကြ်န္မလက္ကုိ လာမတြဲပါနဲ႔

ေစတနာပါတဲ႔

ေျပာေတာ႔ခ်ဳိခ်ဳိ ရင္၀ယ္ခါးခါး 

ကြ်န္မပဲ မွားေနသလား

ေဘာင္ခတ္ထားတဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္ၾကား

ကြ်န္မကေတာ႔ ႏွလုံးသာ တျခမ္းပဲ႔

ဒဏ္ရာေတြအျပည္႔။

၆လေလာက္ၾကာေအာင္ေရးခဲ႔ရတဲ႔ ကဗ်ာ လုိ႔ပဲေျပာရမယ္ထင္တာပဲ။

Jasmine

တေန႔ေန႔

        မုိးဖြဲေလးရြာေနတာတညလုံး မုိးလင္းထိ၊ တခ်က္ တခ်က္ေလျပင္းရုိက္ခ်က္ကလူတကုိယ္လုံးလႊင္႔ထြက္မတတ္ခံစားရတယ္ ပတ္၀န္းက်င္ကျမင္ျမင္သမွ် မႈန္ျပျပျဖစ္သလုိ ကြ်န္မရင္ဘတ္ထဲက သတိရျခင္းလြမ္းျခင္းေတြကလဲ ခုထိမႈန္ျပျပျဖစ္ေနေသးတာပဲ..ငယ္သူငယ္ခ်င္းဆုိတဲ႔အသိနဲ႔ တူတူသြားခဲ႔ တူတူစားခဲ႔ အမွတ္တရေလးေတြတုိက္ဆုိင္မႈရွိတုိင္း သတိတရရွိေနတုန္းေပါ႔ ။
        ငယ္ငယ္ကေနခဲ႔တဲ႔ကြ်န္မတုိ႔အိမ္ေရွ့က စိန္ပန္းျပာပင္ၾကီးပြင္႔ခ်ိန္ဆုိရင္ အျပာေရာင္လြင္ျပင္က်ယ္ၾကီးအျဖစ္ျမင္ေနရတဲ႔ျမင္ကြင္း ဒီေန႔ထိမ်က္စိထဲျမင္တုန္း အေတြးထဲမွာရွိေနတုန္း.
ေကာက္ညင္းေပါင္းနဲ႔အေၾကာ္ဘယ္နားကဆုိင္ေကာင္းတယ္ တုိဖူးေႏြးဘယ္ဆုိင္ကပုိေကာင္းတယ္ ျငင္းၾကခုန္ၾကနဲ႔၊ တခါကေတာ႔ ေတာင္ၾကီးဟုိတည္မွာ ရွမ္းေခါက္ဆြဲစားျဖစ္ခဲ႔တာမွတ္မွတ္ရရ...(စားလုိ႔မေကာင္းတဲ႔အျဖစ္ကုိ) သတိတရရွိေနခဲ႔ျပီးတုိ႔၂ေယာက္ရယ္ေမာခဲ႔တဲ႔ပုံရိပ္တြ ေ၀ေ၀၀ါး၀ါးရွိေနခဲ႔ေသးတာကုိ
ထင္ထင္ရွားရွားမွတ္မိေနခဲ႔ေအာင္ကုိမွတ္ဥာဏ္ေတြေကာင္းေနဆဲ၊ ကမာၻၾကီးရဲ့အေနာက္ျခမ္းမွာသူေနျပီး အေရွ့ျခမ္းမွာကြ်န္မေနပါတယ္။ သူ႔ဖက္ကေန၀င္ကုိယ္႔ဖက္ကေနထြက္ သူ႔အရပ္မွာေႏြရာသီ သစ္ပင္ေတြအရုိးျပဳိင္းျပဳိင္းနဲ႔ေႏြသရုပ္ျပေနခဲ႔တာ၊ ကုိယ္႔ဖက္မွာေတာ႔ အဲဒီအခ်ိန္ပတ္၀န္းက်င္ျမင္ျမင္သမွ်
အကုန္လွတဲ႔ျမင္ကြင္း သူကလဲဒီေကာင္းကင္ေအာက္ ကုိယ္ကလဲဒီေကာင္းကင္ေအာက္ တုိ႔၂ေယာက္တျပဳိင္တည္းဒီေကာင္းကင္ၾကီးကုိေမာ႔ၾကည္႔မိမလားလုိ႔တခါတေလေတြးမိေသးတယ္၊
      မၾကာခင္ လွပလြန္းတဲ႔ ေႏြဦးရာသီကုိေရာက္ပါေတာ႔မယ္ .. သူရွိေနတဲ႔ေနရာမွာေတာ႔ ပူလုိ႔ ေတာင္တန္းၾကီးငုိေနျပီတဲ႔ေလ...  ေတြ႔ဖုိ႔ခက္ခက္ ျမင္ဖုိ႔ခက္ခက္ လြမ္းတသက္သက္နဲ႔
တမ္းတရင္းတမ္းတေနမိတာကုိက ကြ်န္မရဲ့ အားနဲခ်က္မ်ားျဖစ္ေနမလား ဘယ္ေတာ႔ျပန္ဆုံမလဲ
ဒီႏွစ္လား ေနာက္ႏွစ္လား ဘယ္ေတာ႔လဲ ? ေမးခြန္းေတြနဲ႔ ခ်ာခ်ာလည္ေနရပါျပီ ၊ အလြမ္းေတြၾကီးလြန္းေတာ႔ ႏွလုံးသားကမခံႏုိင္ ေပမဲ႔  ဒီျမဳိ႕ေလးက ကြ်န္မကုိထုံေဆးထုိးေပးထားတယ္
ကြ်န္မရဲ့ ထုံေဆးမ်ားနဲ႔ျမဳိ႔ လုိ႔လဲတင္စားထားျပီးသားမုိ႔ ခံႏုိင္ရည္ရွိေနမွာပါခ်စ္ေသာသူငယ္ခ်င္းေရ။

jasmine