ခရီးသြားတဲ႔သူေတြကုိအားက်ေနရုံသက္သက္ ကုိယ္ကဘယ္မွမေရာက္

ပုံေတြတ၀ၾကီးၾကည္႔ခဲ႔ရျပီ 

ခ်စ္ျခင္းမ်ားစြာနဲ႔ ဤ ကမာၻေျမ လွပပါေစ

ငါ႔ အေတြးထဲက

ရွိစု မဲ႔စု စကားလုံးေတြ အားလုံး

ေရးခ် ျပီး ကဗ်ာလုပ္ေတာ႔

ကာရံေတြက်ဲလာတယ္

ေကာင္းကင္ၾကီးအျမဲေမွာင္မဲေနတယ္

အလင္းေရာင္ေတြ ေပ်ာက္ ေပ်ာက္လာတယ္

အဲဒီကေန 

ဘ၀မွာဆုံးရႈံးမႈေတြ

ၾကီးထြားလာတယ္လုိ႔ထင္မိတယ္

မေခၚပဲ ေရာက္ ေရာက္လာတတ္သူေတြထဲ

သံေယာဇဥ္ဆုိတာလဲပါရဲ့

မႏွင္ပဲ ထြက္သြားတတ္သူထဲ

အခ်စ္ဆုိတာလဲပါေလရ့ဲ

အသစ္ကုိျမင္တဲ႔အခါ

ဘယ္လုိစကားလုံးေတြနဲ႔မွ

ထိန္းခ်ဳပ္ လုိ႔မရတာကေတာ႔

သစၥာပ်က္ျခင္းပါပဲ

ကုိယ္ေပးခဲ႔တဲ႔အရာအတြက္

ျပန္ရတဲ႔အရာ ႏွစ္ခုကုိ

တုိင္းဆျပီး အျမဲ ႏႈိင္းယဥ္ေနမယ္ဆုိရင္ေတာ႔

မေပးခင္ စဥ္းစားဖုိ႔လုိအပ္တယ္

ေပးသေလာက္ျပန္ရခ်င္ျပီဆုိရင္ အဲတာ

ေလာဘျဖစ္သြားေလရဲ့

မင္း တုိ႔ေတြးထင္ေနသလုိ

မာနေတြငါ႔မွာရွိမေနဘူး

အာဃာတေတြြလဲ

လုံး၀ မထားဘူး

ရင္ဘတ္ကုိလဲ

အရႈပ္မခံႏုိင္လုိ႔

ငါ  အျမဲ

ငါ႔  ရင္ဘတ္ဘတ္ကုိ

ရွင္းေအာင္ထားေနတယ္ေလ

 အျမင္မတူတဲ႔ ဘ၀မ်ားအတြက္

ခ်ဳိေသာအရာေတြ

ခါး ခါးလာတာ အျပစ္မရွိဘူးကြယ္

ဥေပကၡာ အမုန္းေတြေက်ာ္လြန္ျပီးခဲ႔ရင္

ရင္ဘတ္ထဲ ႏွလုံးသား

ေႏြးျမျမေလးနဲ႔

ကမာၻေပၚက ပန္းမ်ားအားလုံး

လန္းဆန္းလွပလုိ႔ေနေအာင္

မင္းေရာ ငါ ပါ

အတူလက္တြဲျပီး

ၾကိဳးစားၾကရေအာင္ ။

jasmine

Thu, Oct 18, 2012, ကေရးသားခဲ႔ေသာကဗ်ာ