တေန႔ေန႔ တေရြ႔ေရြ႔
ၿပကၡဒိန္စာရြက္ေတြ အေငြ႔လုိ ျပန္သန္းသြားျပီ ။
အသက္ေတြ တစ္ႏွစ္ျပီး တစ္ႏွစ္ ၾကီးရင္႔လာလဲ
အသိေတြ ရင္႔မလာဘူး အသိေတြ ၾကီးမလာဘူး
ကြ်န္မ အလကားလူျဖစ္ေနျပီလား ။
အသက္ ၄၀ ေက်ာ္ေတာ႔ ရယ္ျပဳံးစရာေတြသိပ္မေတြ႔ရဘူး
ႏွလုံးသားထဲက အျပဳံးေတြ ေသဆုံးကုန္တာလား
အိမ္ျပင္မွာ ႏွင္းေတြ အထပ္လုိက္ေတြ႔ေနရလဲ
ရင္ဘတ္ထဲ ပူေလာင္လုိက္တာ ခ်စ္သူရယ္
၀ါရွင္တန္မွာ အဖန္တရာတုိင္ မေနပါရေစနဲ႔
ေတာင္ေပၚေျမကုိျပန္ပါရေစ ။
ထူးဆန္းတာတခုက လူေတြကုိ ခပ္လြယ္လြယ္
ေမ႔လုိ႔ရျပီး ခပ္လြယ္လြယ္ ခြင္႔လႊတ္တတ္လာတယ္ ။
ခ်စ္သူရယ္ ဒီေန႔ေတာ႔ ရွိပါေစေတာ႔
ကြ်န္မတုိ႔အတြက္ နက္ျဖန္ဆုိတာေတြအမ်ားၾကီးပါကြယ္
(ေန႔တုိင္းေျပာမိတဲ႔ စကား)
လုိအပ္တာေတြ အကုန္ယူလုိ႔ရတယ္ဆုိလုိ႔
ယူလုိက္ၾကပုံမ်ား
ေနာက္ဆုံးေတာ႔ သိလုိက္ရတာက
ဒုကၡ ေတြပါလားကြယ္ ။
jasmine