အေတြး သက္သက္

အေမွာင္ထဲက ဘ၀

စမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ႔ လမ္းေတြမ်ားခဲ႔လုိက္တာ

လူေတြမသိ သူလဲမသိ

ကုိယ္ ကုိကုိယ္ အဟုတ္ထင္မိသူပါ

အခ်စ္တုိ႔ျဖင္႔ လွပတဲ႔ 

ဤကမာၻၾကီး

အရာရာ ပ်က္သုဥ္းျပီး

အတၱအမုန္းေတြ 

အျပဳံးၾကီး ျပဳံးႏုိင္ခဲ႔ျပီ

လွပခဲ႔တဲ႔ လူေတြရဲ့ စိတ္ထား

သေဘာတရားေတြမွားျပီး

ၾကီးထြားလာတဲ႔

ေလာဘစိတ္ေတြ တားမရျဖစ္ၾကျပီ

အနာဂတ္

 ကုိယ္က်င္႔တရားေတြလွဖုိ႔ထက္

ဘ၀လွဖုိ႔အေရး 

သူထက္ငါ အေျပးနဲ႔

တရားေတြ အေရးမထား

ေဒါသစိတ္ေတြလဲ

တားမရ ထားလုိက္ရတာ

အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာမွာ

အငုိနဲ႔ စတဲ႔ဘ၀ေတြ

ငုိျခင္းနဲ႔ ထ

ငုိျခင္းနဲ႔ အိပ္

ငုိျခင္းေတြနဲ႔ အဆုံးသတ္

အမုန္းေတြ အထပ္ထပ္

ခြါခ်မရေတာ႔ျပီ

ကင္ဆာ က်ိတ္

တီဘီက်ိတ္

 အပူက်ိတ္

အမုန္း က်ိတ္

အျပဳံး က်ိတ္

 ျဖစ္လာသမွ်

အက်ိတ္ အခဲမ်ား

ႏွလုံးသားသုိ႔

အမုိက္အမဲမ်ားလုိ အေရာက္လာ

ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတာက

လူထဲက လူသားမ်ား ။

jasmine

ဘ၀ ခ်ဳိခ်ဳိ

ၾကားမိလား

ႏုိ၀င္ဘာလုိလုိ

ဒီဇင္ဘာလုိလုိ

ေအးေအး ခ်မ္းခ်မ္း

အျပဳံးေတြ သရမ္းမႈ မရွိပဲ

သူ၀င္လာတာပါ

ၾကားမိလား

တည္တည္ တန္႔တန္႔

သံေယာဇဥ္ေတြနဲ႔

ခန္႔ခန္႔ ထည္ထည္

အၾကင္နာေတြ

လူသိရွင္ၾကား

ေပးပစ္လုိက္တာပါ

တခါတရံ ေကာင္းကင္ၾကီးေတာင္

အေရာင္ေတြေျပာင္းပါရဲ့ကြယ္

တခါတရံ က်ား ေတြလဲ မ လုိလုိ

မ ေတြကလဲ က်ားလုိလုိ

အတုေတြလဲ လုပ္လာတတ္ၾကတဲ႔ ကမာၻမွာ

ကြ်ဲနားသြား ေစာင္းတီးျပတဲ႔ 

ကုိယ္႔အမွားပါပဲ

မီးခုိးေရာင္လုိလုိ

အမဲေရာင္လုိလုိ

ကုိယ္႔ဘ၀ ရစ္သုိင္းခံခဲ႔ရတဲ႔

အတိတ္ 

အရိပ္ေတြက

တေစၱ အလား

သူတုိ႔ရယ္ေမာေနၾကသံမ်ားလား

တ၀ါး၀ါး တဟားဟား

ခ်ဳိျမျမ ျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ အခ်ိန္ေပါင္းမ်ားစြာ

သတိရ တမ္းတ လြမ္းမိရင္းနဲ႔

တရံတခါေတာ႔

အရာတခ်ဳိ႕က ခါးသက္သက္ေလးရွိခဲ႔လဲ

စစ္မွန္တဲ႔အရာကုိလက္ကုိင္ထားျပီး

ခ်စ္ရသူကုိ

အခ်စ္ စစ္စစ္သာေပးခဲ႔တာပါ

ထုိ႔ေၾကာင္႔ 

ယခု လက္ရွိမွာလဲ

ကုိယ္႔ဘ၀

အခ်စ္ စစ္စစ္နဲ႔ ခ်ဳိျမျမေလးပါပဲ ။ 

 

jasmine

 

သူမ ရဲ့ ဆုေတာင္း

ကဗ်ာဆရာမ လုိ႔ အမ်ားကေျပာရင္

ရွက္ေနတတ္တဲ႔ အမ်ဳိးသမီးတေယာက္က

ပုံသြင္းခံရတဲ႔

ဘ၀ထဲ ၾကီးျပင္းခဲ႔ရသတဲ႔ေလ

မုိးေတြရြာတဲ႔အခါ

ခေရပန္းေတြ ေၾကြတဲ႔အခါ

ႏွင္းေတြေ၀တဲ႔အခ်ိန္

ေတာင္ေလနဲ႔ သစ္ရြက္တုိ႔

လြင္႔ေနတဲ႔ ရာသီေတြ ရဲ့

သဘာ၀ ျမင္ကြင္းေတြကုိ

ေကာက္သင္းေကာက္တတ္တယ္တဲ႔

အဲဒီ အမ်ဳိးသမီးေပါ႔

ကဗ်ာေတြဖန္ဆင္းျပီး

အားတုိင္း ျပန္ဖတ္တယ္

ျပီးရင္

သိမ္းထားတယ္

ေျမစမ္းျပီး

ခရမ္းလဲပ်ဳိးလုိက္ေသးတယ္

ခုေတာ႔ ပန္းသီးေတြ

လႈိင္လိႈင္ထေနေလရဲ့

အဲဒီ အမ်ဳိးသမီးေပါ႔

မၾကာခဏေတာ႔

သူ႔ေျခလွမ္း

ဒယိမ္းဒယိုင္ျဖစ္ခဲ႔ဖူးတယ္

အခ်ိန္ရာသီေတြေျပာင္းသေလာက္ပါပဲ

သူ႔အလုိလုိ ျပန္မတ္သြားၾကတယ္တဲ႔

အဲဒီအမ်ဳိးသမီးေပါ႔

ခင္မင္မႈ ထူထူထဲထဲၾကီးေတြ

ရင္ဘတ္ထဲသိမ္းထားျပီး

မိတ္ေဆြတခ်ဳိ႕ကုိ မွ်ေ၀ေပးခဲ႔တယ္

နယူတန္ နိယာမလဲ မွားတတ္တာပဲတဲ႔

ညိဳညိဳ မဲမဲ အရိပ္ေတြ

သူမ ရလုိက္ျပီးသကာလ

သူမရဲ့ ျဖဴစင္မႈအေတြးေလးေတြ

ေသြးပ်က္ခ်င္မိတယ္တဲ႔ေလ

သူမေျပာတဲ႔စကား

တိမ္ျဖဴေတြ ခြါခ်ခံရျပီး

အၾကင္နာေတြ ျပန္မရ

အေခါက္ေခါက္ အခါခါ

ေပးမိတဲ႔ ေမတၱာေတြလဲ

ထပ္တလဲလဲ ေပ်ာက္ဆုံးျပန္တယ္တဲ႔

ထာ၀ရ သခင္

ဥေပကၡာေတြ ျပန္သိမ္းျပီး

ျဖဴစင္မႈေတြ လူသားအားလုံး

ရင္ဘတ္ထဲသုိ႔ အေရာက္ပုိ႔ေဆာင္ေပးေစလုိပါ၏

အတၱမီး ေလာဘမီး

မီးေပါင္းစုံကုိ

ဘုရားသခင္လက္သုိ႔

အပ္ႏွင္းပါရေစ-----

အဲဒီအမ်ဳိးသမီးရဲ့ ဆုေတာင္းေလးေပါ႔ ။

jasmine

လက္ရွိ ျမင္ကြင္း

လျပည္႔ညေတြ ၾကည္႔ခဲ႔တဲ႔ ငါ

အၾကိမ္တစ္ရာ မကဘူး

ေန၀င္ခ်ိန္ေတြ ၾကည္႔တဲ႔ နင္

အၾကိမ္တစ္ရာ မကပါဘူး

အရာအားလုံး တူတူပါပဲ ။

အိပ္လဲမေပါက္ပါဘူး

ဖားေတြရဖုိ႔အတြက္

သူ႔ထက္ငါ အတင္းတုိးျပီးရင္းတုိး

ေဒါသေတြ ထုိးထုိးေထာင္ေလာင္

ေလာဘေတြလဲ မရုိးႏုိင္

ေမာဟေတြအုပ္ကာမုိးျပီး

အတၱေလွာင္ခ်ဳိင္႔ထဲကေန

ရုန္းမထြက္ႏုိင္ေတာ႔ပါ ။

အပူ အေအး မမွ်တဲ႔ ရာသီေတြ

အခ်ဳိ အခါး မမွ်တဲ႔ ဘ၀ေတြ

အနိမ္႔ မျမင္႔ မတူ ညီတဲ႔ ကံစီမံမႈေတြ

မ်က္ကြယ္ျပဳမရ ။

တခါတရံ အေမွာင္ထု အားေကာင္းတယ္

အေမွာင္ကုိ အားထားျပီး

ရွာစားတဲ႔သူေတြက

အေမွာင္ထုထဲမွာ ေပ်ာ္သလုိေနၾကျပီး

တခါတရံ လင္းအားေကာင္းတယ္ 

သူတုိ႔ အလင္းေရာင္ကုိမုန္းတီးၾကျပီ ။

စုံလြန္းတဲ႔ ဘ၀ရဲ့

ဇာတ္ခုံထဲ

လွတာ မမက္ခဲ႔လဲ

တခါတရံ

ညစာေတြခက္လာသလုိ

ရုိးသားျခင္းဆုိတဲ႔ အလံ

ဘယ္သူျမဲျမဲ ကုိင္ႏုိင္မလဲ

မီးဇာကုန္ ဆီခမ္းျပီး

ဘ၀ေတြ ႏြမ္းခဲ႔ရလုိ႔

အဲဒီရက္ေတြမွာ

သံစဥ္ေတြ မလွဘူး

ကာရံေတြမညီခဲ႔ဘူးေပါ႔ ။

(ေနထုိင္ရာေနရာမွ ျမင္ကြင္းတခ်ဳိ႕ကုိအမွီျပဳျပီးေရးသားျခင္းမွ်သာ)

jasmine

အခ်စ္သည္ တခါတရံ ပင္ပန္းတတ္၏

တြယ္တာမႈေတြ အျပည္႔အ၀နဲ႔

ရင္မွာ ႏြယ္ခဲ႔ရတာပါ

သံေယာဇဥ္ေတြ ပုံေအာျပီး

ယုံၾကည္ျခင္းေတြကုိ

လည္ဆဲြလုပ္လုိ႔ေပါ႔

မင္း   အျပဳံးေတြ

ခပ္က်ဲက်ဲရွိေနေပမယ္႔လဲ

ငါ႔  မွာေတာ႔

သဲၾကီး မဲၾကီးရြာခ်ေနတဲ႔

အခ်စ္မုိးေတြ

မထင္ခဲ႔ပါဘူးကြယ္

ရွင္သန္ေနတဲ႔ အၾကင္နာ

ႏြယ္ယွက္ေတြ

အျမစ္က ျဖတ္ခံရမယ္လုိ႔

ခုေတာ႔လဲ

တစိမ္းျပင္ျပင္

သစၥာတရားေတြ ခ်နင္းခံရလဲ

လည္စင္းေပးေနဦးမယ္

ေတာင္ၾကီးရဲ့ ဖ၀ါးေအာက္မွာ

လမ္းစေတြ မေပ်ာက္ေစပဲ

ခ်စ္ရသူကုိ

ေမွ်ာ္ကာေစာင္႔ေနပါ႔မယ္

အခ်စ္ စစ္စစ္ေတြအတြက္

ရင္မွာ ဒဏ္ရာျဖစ္လဲ

အမာရြတ္က်န္သည္အထိ

ေသခ်ာ ဂရုစုိက္သိမ္ထားကာေနပါ႔မယ္

ခ်စ္ရသူရဲ့  ေ၀းေနတဲ႔ 

ႏႈတ္ခမ္း လြမ္းျပီးရင္းလြမ္းနဲ႔

အက္ကြဲေနတဲ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြ

နာနာ က်င္က်င္ ျဖစ္ေနရျပီး

ျပြတ္သိပ္ေနတဲ႔ 

သံေယာဇဥ္ေတြက

အေ၀းကုိ ထြက္သြားဖုိ႔

ေနာက္ျပန္ဆဲြေနေလရဲ့

ကမာၻၾကီး ေမာပန္းေနတာလား

လူေတြ ႏြမ္းနယ္ေနၾကတာလား

ငါ႔  ႏွလုံးသားေတြကေတာ႔

ခ်စ္သူကုိ ခ်စ္ရတာ

အနားမရလုိ႔

ေသမတတ္ ပင္ပန္းေနျပီကြယ္ ။

jasmine

ဟုိေရာက္ ဒီေရာက္(၅)

စီးဆင္းေနတဲ႔ ျမစ္
ေရခဲျဖစ္သြားသလား
ထင္ေယာင္ ထင္မွားနဲ႔
ႏွလုံးသားကုိ
စမ္းမိေသးတယ္
ေအာ္......လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ပါပဲ

ေကာင္းကင္ေပၚကတိမ္
ျဖဴတလွည့္ ျပာတခါ
သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္
က်ားကြက္ ေရႊ႕ေနသလုိ
ဟုိေရာက္ ဒီေရာက္

တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ခြဲရမယ္႔အခ်ိန္
ငါသာအရင္ဆုံးလွည္႔ထြက္ပါရေစ
မင္ရဲ့ ေက်ာျပင္ကုိ
ငါမၾကည္႔ရဲ့လုိ႔႔ပါ

လမ္းေတြမ်ားလြန္းတယ္
ဘယ္လမ္းကုိေရြးရမလဲ
ကုိယ္႔လူ......
ဘယ္လမ္းကုိေရြးေရြး
မင္းမွာ ဖိနပ္ေကာင္းတရံေတာ႔လုိအပ္တယ္

မင္းေျပာခဲ႔တဲ႔
အခ်စ္အေၾကာင္း
ခုေတာ႔လဲ
တိတ္ဆိတ္ျခင္းေတြပါပဲ
မင္းေပးခဲ႔တဲ႔
ဂတိ
ခုေတာ႔လဲ
ငါ႔ ႏွလုံးသားကုိ
ေက်ာက္တုံးၾကီးၾကီးနဲ႔
ဖိ ထားလုိက္သလုိပါပဲ

အနာဂတ္အတြက္
ထားခဲ႔ဖူးတဲ႔
တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့
ေရႊေရာင္
စိတ္ကူး စိတ္ရူးေတြ
ခုေတာ႔လဲ
မျဖတ္သန္းရတဲ႔(ကန္႔သတ္နယ္ေျမ)
ထဲေရာက္ေနပါျပီကြယ္
ျဖစ္ခဲ႔တယ္
ပ်က္ခဲ႔ျပီ
ျဖစ္တာနဲ႔ ပ်က္တာ
အရမ္းျမန္လြန္းေနသလားကြယ္
တစ္ေယာက္အျပဳံး
တစ္ေယာက္ေသာက္သုံးျပီး
ရင္ဘတ္ထဲကေႏြးခဲ႔ဖူးတာေတြ
ေစ်းၾကီးၾကီးနဲ႔ ျပန္၀ယ္ခ်င္မိတယ္

ေနေရာင္မရွိတဲ႔ အခန္းမွာ
ငါ တစ္ေယာက္ထဲ
မင္းကုိမလြမ္းခ်င္ဘူး
ေနာက္ျပီး
ငါ တစ္ေယာက္ထဲ
ျဖတ္သန္းလာရတဲ႔
ဘ၀လမ္းေတြမွာလဲ
ခ်စ္သူနဲ႔ ပတ္သက္တဲ႔
ကဗ်ာ မွတ္တမ္းေတြ
ငါ ထမ္းထားဆဲပါကြယ္ ။

jasmine

ကံမြဲလုိ႔ ရလုိက္တဲ႔ အလြမ္း

ရင္နင္႔ေနရတဲ႔ အလြမ္းေတြ

သူသိေအာင္ ဘယ္လုိေျပာရမလဲ

ျမဳိသိပ္ေနရတာ     

 ႏွစ္.....လ  ေတြၾကာ

ရင္ဘတ္ထဲမွာ

စုန္းမီးေတြလုိ

ဟုန္းထေနတဲ႔

အပူ     

 ႏွစ္.....လ ေတြၾကာ

ခ်စ္သူရဲ့ ႏွလုံးသား 

တမံတလင္းေတြနဲ႔ခင္းက်င္းထားလုိ႔

ငါ႔...........အၾကင္နာေတြ

ေခ်ာ္လွဲ သံေယာဇဥ္ေတြ

အေဖာ္ကဲြ ခဲ႔ရျပီ

အလြမ္းေတြနဲ႔

မ်က္ႏွာသစ္ျပီး

ဒီ အလြမ္းေတြနဲ႔

မုိးစုန္းစုန္းခ်ဳပ္ခဲ႔ရျပီ

သံသရာမွာ ခ်စ္ရသူ 

ကုိယ္႔ဖက္မပါေတာ႔

ကံဇာတာ မေကာင္းပါဘူး

ကုိယ္အသုံးမက်တာ ကုိယ္ေမ႔ျပီး

ကံကုိ အျပစ္တင္

အသစ္မခင္မိပါဘူး  

ကံမြဲလုိ႔ ဒီပဲြလဲ

ရႈံးတယ္ သေဘာထားလုိက္ပါ႔မယ္ ...... ခ်စ္သူ

jasmine

သူ

တေန႔တရက္လဲ ေမ့ဖို႔ခက္တယ္
တစ္မိနစ္ တစ္စကၠန္႔လဲ သူ ကရွိတယ္
ရက္ကလေျပာင္းႏွစ္ေတြေဟာင္းလဲ
ရင္တြင္းေအာင္းေနတာက သူ
အေတြးေတြကို ေဆးေရာင္ျခယ္တာလဲ သူ
ကဗ်ာေတြကို ကာရန္ေပးတာလဲ သူ
သံေယာဇဥ္ၾကိဳးေတြနဲ႔ ေတးသြားတစ္ပုဒ္တီးခတ္တာလဲ သူ
နံနက္ခင္းရဲ့ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကလဲ သူ
ေအးရိပ္မွာ ေခြ်းသိပ့္ေစတာလဲ သူ
ညေနခင္းဆည္းဆာကိုအလွဆင္တာလဲ သူ
ညေမွာင္ေမွာင္မွာ အလင္းေဆာင္တာလဲ သူ
ၾကယ္စင္ေတြေရတြက္ေဖာ္လဲ သူ
အိပ္မက္ကို အသက္သြင္းသူလဲ သူ
ႏိုးထတဲ့နံနက္တိုင္း သူ႔ အနမ္းနဲ႔ ႏိုးထခ်င္တယ္
သူ႔အျပံဳးနဲ႔ မ်က္ႏွာသစ္ခ်င္တယ္
ရူးသြပ္တယ္ပဲေျပာေျပာ
သံသရာအဆက္ဆက္ေတာ့
ဘယ္ေလာက္ပဲ ခက္ခဲပါေစ
၀ိညဥ္ေတာင္ေရာင္းျပီး
သူ႔ကို ခ်စ္ဖို႔ ကြ်န္မရွင္သန္မယ့္သူပါ ။

(အလုပ္ေတြမ်ားေနလို႔ အိမ္ေတြကို မလည္ႏိုင္ေသးတာ နားလည္ေပးၾကပါရွင္ အခ်ိန္ရတာနဲ႔ စာေၾကြးေတြလိုက္ရွင္းပါ့မယ္ အခုေတာ့ မအားသည့္ၾကားက ခံစားရတာေလး သူငယ္ခ်င္းတို႔ကို

ေ၀မွ်တာပါ အားလံုးကို ေလးစားခ်စ္ခင္လ်က္ )

jasmine